پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

جوانان بارها دستاویز جناح‌ها و طیف‌های مختلف سیاسی برای دستیابی به اهداف گوناگون بوده‌اند. همگان بر پتانسیل بالای جوانان در حوزه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی واقف بوده و سعی در به خدمت گرفتن آنها داشته‌اند. جوانان را نیروی محرکه تغییر و تحولات عرصه‌های مختلف سیاسی - اجتماعی می‌دانند، از همین‌رو حتی آنان که نیمه خالی لیوان جوانی بیشتر به چشم‌شان می‌آید، حفظ ظاهر می‌کنند و از نگاه منفی خود به جوانان چشم می‌پوشند یا با اکراه راه ورودشان به مناسبات مربوطه را بازمی‌کنند تا از قافله عقب نمانند. حالا مدتی است شعار جوانگرایی جان تازه گرفته و رساتر به گوش می‌رسد. در همین راستا سال گذشته طرح منع به‌کارگیری بازنشستگان که به طرحی جوان‌گرایانه تعبیر شده بود، پس از چند اصلاحیه و رفت و برگشت، تصویب و برای اجرا به دستگاه‌های ذی‌ربط ابلاغ شد.

وفور شعار جوانگرایی نهفته در نظرات موافق مصوبه «منع کاندیداتوری بیش از سه دوره‌ متوالی نمایندگی مجلس» و امر پراهمیت قانون‌گذاری یک سوال مهم را به ذهن متبادر می‌کند و آن اینکه قانون‌نویسی وظیفه‌ چه کسانی است؟ نیروهای جوان و پرتلاش بی‌تجربه یا کارکُشته‌ها و کهنه‌کاران باتجربه؟

بر اساس قانون منع بکارگيري بازنشستگان،همه مديراني که بازنشسته هستند بايد سمت‌هاي خود را در نهادهاي دولتي و عمومي ترک کنند؛ موضوعي که ديگر راه فراري براي تعداد پرشماري از بازنشستگان نمي گذارد.

علی رغم تاکیدات رهبر معظم انقلاب به ضرورت استفاده از جوانان در عرصه های مختلف اداره کشور و نگاهی به انتصاب های ایشان، متاسفانه کشور از بی توجهی به ظرفیت جوانان رنج می برد.

وزیر علوم بر رعایت شاخص "جوان گرایی" در انتصاب مدیران دانشگاه‌ها تاکید کرد و گفت: در حال حاضر از ۲۸ رییس دانشگاه انتخابی، ۲۵ نفر جوان تر از روسای قبل هستند.